Even terug naar het begin. Weet je nog waarom je destijds aan de opleiding bent begonnen? Wat wilde je bereiken?
Ik had een kleinschalig horecabedrijf (Theetuin). Ik ben theesommelier en mijn werk bestond uit bakken, high tea’s serveren, theeproeverijen en zakelijke bijeenkomsten organiseren.
Om mijn bedrijf te promoten op social media had ik foto’s nodig waar plezier en genieten vanaf spat. Ik volgde na de basisopleiding de jaaropleiding zodat ik zelf beelden kon maken van mijn bedrijf en zo mijn eigen PR kon doen.

Hoe is dat gegaan?
Eerlijk gezegd: “Ik ben nog nooit zo uitgedaagd”. De opleiding was bijzonder intensief. De huiswerkopdrachten eisten best veel van me; ik vond het soms frustrerend; dan had mijn hoofd bedacht wat ik wilde met een opdracht, maar lukte het me niet.
En ik schakelde mijn hele gezin in bij mijn fotografie; ik fotografeerde meerdere keren mijn dochters in Amsterdam voor de opdracht “avondfotografie”; het was winter en ongelooflijk koud. Dat was echt afzien en toen ik het eigenlijk wilde opgeven en dacht “zo moet het maar” toen zei mijn oudste dochter mij; “Mam nu hebben we er allemaal zoveel tijd in gestoken, je gaat het nu niet opgeven”
En toen kwamen de examenopdrachten. Dat was echt de ultieme uitdaging. Maar juist die examenopdrachten daar heb ik nog het meeste van geleerd. De docenten waren heel kritisch en ondanks alle stress motiveerde mij dat enorm. Ik stond in die periode echt op scherp; was ook wel onzeker. Alles en iedereen stond in het teken van mijn fotografieopleiding.

Wat betekende het afronden voor de opleiding voor je?
Met dat diploma op zak ben ik het meest blij geweest van alle diploma’s die ik ooit heb behaald.

Wat ben je gaan doen met fotografie? En waarbij denk je dan terug aan wat je hebt geleerd?
Ik geef in de wintermaanden fotografieles in het creatief centrum in Heusden. Voor een Theemagazine maakte ik een reportage over een theeplantage in Sri Lanka. En verder ben ik lid van een fotoclub en word ik erg blij van het fotograferen op straat. Ik wil blijven ontwikkelen; afgelopen voorjaar volgde ik op school met heel veel plezier de specialisatie “documentaire fotografie”; ik fotografeerde vier maanden lang 70-plussers die niet stilstaan bij hun leeftijd en nog steeds intensief sporten. Ontzettend leuk om langere tijd met een project bezig te zijn.

En waarbij denk je dan terug aan wat je hebt geleerd?
Ik denk regelmatig terug aan de uitspraak van een van mijn docenten: “het licht moet in de bek en niet in de nek” 

Hoe kom je aan je opdrachtgevers?
Dat is de uitdaging waar ik nu voor sta. Door mond op mond word ik soms gevraagd om een afscheidsrecepties of bijeenkomst te fotograferen. De reportage over de sportende ouderen heb ik klaarliggen; die probeer ik nu n een magazine over vitaliteit geplaatst te krijgen.

Wat zou je nog willen doen?
Ik hoop ooit een beeld te maken waarvan ik zelf kritiekoos blij wordt. Als doel heb ik mij gesteld om in 2026 te exposeren.

Heb je tips voor de nieuwe afstudeerders?
Ga voor wat je wilt bereiken; durf stappen te zetten en te ontwikkelen. Ik ben lang door gegaan met het werk dat ik deed waardoor fotografie te lang op het tweede plan kwam.

Dankjewel voor je verhaal. Waar kunnen we je werk bekijken? (website, facebook, publicaties)?
Instagram; KarinKamstrafotografie